pytania na egzamin magisterski SWPS

Maxivitt

Scharakteryzuj wybraną koncepcję pamięci operacyjnej.

aniewegl · Dołączył: 24 Kwi 2006 Posty: 1 Przeczytał: 0 tematów

Badaczem, który najbardziej przyczynił się do poznania działania pamięci operacyjnej był brytyjski psycholog Alan Baddeley. Doszedł on do wniosku, że pamięć operacyjna jest systemem potrzebnym do wykonywania bieżących informacji umysłowych takich jak uczenie się, myślenie i rozumowanie. Dodatkowo Baddeley doszedł do wniosku, że pamięć operacyjna nie jest jednolitym stystemem ale musi być złożona podsystemów, które się wzajemnie uzupełniają i zapewniają większą elastyczność. W skład pamięci operacyjnej wchodzą:
1. centralny sytem wykowawczy - pełni rolę kierowniczą i kontrolną. Określa to na czym skupimy uwagę. Kieruje pracą dwóch pozostałych systemów (notes wzrokowo-przestrzenny oraz pętla fonologiczna), które pełnią względem niego funkcje podrzędne. Centralny system wykonawszy jest często utożsamiany z centralną częścią pola uwagi, w której wykonywane są różnego typu operacje umysłowe. System ten ma ograniczoną pojemność i przechowuje informacje przez stosunkowo krótki czas – musi uwalniać swoje moce przerobowe do radzenia sobie z nowymi zadaniami.
2. Pętla fonologicza - jest porównywana do głosu wewnętrznego. Składa się z centralnego systemu artykulacyjnego, który przechowuje informacje przez ich ciągłe bezgłośne powtarzanie oraz magazynu fonologicznego, który przechowuje informacje w postaci cichych wypowiedzi przez okres 1,5 – 2 sekund. Informacje do magazynu fonologicznego mogą docierać z trzech różnych źródeł: z pamięci sensorycznej (z części słuchowej), z centralnego systemu artykulacyjnego oraz z pamięci trwałej.
3. Notes wzrokowo przestrzenny – jest porównywany do oka wewnętrznego. Informacje mogą trafiać do notesu z pamięci ikonicznej albo mogą być wydobywane z pamięci trwałej. Przykładem wykorzystania tego notesu są procesy występujące podczas pisania – informacje z pamięci trwałej przekształcene są na postać graficzną.
Człowiek zapamiętuje informacje w pamięci operacyjnej głównie dzięki działaniu centralnego systemu wykonawczego, który określa na czym w danym momencie skoncentrować uwagę oraz jak dokładnie przeanalizować poszczególne bodźce. Praca pozostałych podsystemów ma charakter mechaniczny gdyż działają one przez powtarzanie a to jak od dawna wiadomo przedłuża żywot informacji w pamięci, a niekiedy ułatwia przeniesienie informacji z pamięci operacyjnej (krótkotrwałej) do pamięci trwałej.
Bibliografia
Maruszewski, T. (2001). Psychologia poznania. Sposoby rozumienia siebie i świata. (s. 185 – 189). Gdańsk: GWP.